Ποιο φυτό λένε οι Γάλλοι «ελληνικό τσάι»; Τα βότανα Μίνθη και Θυμός που ανακουφίζουν παθήσεις

Το φασκόμηλο είναι το «ελληνικό τσάι» σύμφωνα με τους Γάλλους.
Στην Ήπειρο το αποκαλούν «μουσφακίδι», ενώ στα λατινικά ονομάζεται «σάλβια» από το ρήμα salvere, που σημαίνει «είμαι υγιής».
Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν το φασκόμηλο ιερό βότανο, ενώ οι Ρωμαίοι το χρησιμοποιούσαν σε τελετές και το θεωρούσαν το φυτό της αθανασίας.
Ο Ιπποκράτης και ο Διοσκουρίδης χρησιμοποιούσαν το φασκόμηλο σε ασθενείς που τους είχε δαγκώσει φίδι, ενώ οι γυναίκες στην Αρχαία Ελλάδα το πρόσφεραν στους άντρες που επέστρεφαν από τον πόλεμο, γιατί βελτίωνε την αντρική γονιμότητα.
Το φασκόμηλο είναι θαμνώδες φυτό που φυτρώνει κυρίως σε ξηρούς και πετρώδεις τόπους. Στην Πελοπόννησο και την Κρήτη βρίσκεται σε μεγάλες ποσότητες.
Έχει έντονο άρωμα και ανθίζει κυρίως σε ηλιόλουστες περιοχές.
Απόσπασμα από Κρητική μαντινάδα: «Αρισμαρί και ρίγανη, φασκομηλιά, φλισκούνι, θύμος, μυρθιά και καντιφές μ’ ανοίξανε τ’ αρθούνι.»
Το φασκόμηλο ανθίζει από τον Μάιο ως τον Ιούνιο, έχει παχιά φύλλα και μοβ άνθη. Παλαιότερα οι άνθρωποι μασούσαν φύλλα φασκομηλιάς για να καθαρίζουν τα δόντια τους, ενώ σήμερα χρησιμοποιείται ως ρόφημα για τα κρυολογήματα.
Θεωρείται βότανο που βελτιώνει τη μνήμη, καταπραΰνει τον ερεθισμό των ούλων και έχει αντισηπτικές ιδιότητες.

Η Μέντα προέρχεται από το ελληνικό όνομα Μίνθη
Η μέντα είναι ένα από τα πιο ευωδιαστά φυτά που χρησιμοποιούνται στη μαγειρική.
Το όνομά της προέρχεται από το λατινικό «mentha», ρίζα του οποίου είναι το ελληνικό όνομα Μίνθη.
Σύμφωνα με τη μυθολογία η Μίνθη ήταν μια πανέμορφη νύμφη και κόρη του Κωκυτού.
Μια μέρα που τριγυρνούσε στους δρυμούς των βουνών, την είδε ο θεός του Άδη, Πλούτωνας και την ερωτεύτηκε.
Όταν η Περσεφόνη έμαθε τον έρωτα του Πλούτωνα για την Μίνθη, παραπονέθηκε στη θεά Δήμητρα και εκείνη τη μεταμόρφωσε σε αρωματικό φυτό, τη γνωστή μέντα.
Οι αρχαίοι Έλληνες έτριβαν φύλλα μέντας στο τραπέζι ενώ ο Γαληνός και ο Ιπποκράτης τη χρησιμοποιούσαν κατά της δυσπεψίας, των ιλίγγων και των νευρικών διαταραχών.
Στη σημερινή εποχή, τα φύλλα μέντας θεωρούνται ευεργετικά για τον οργανισμό.
Περιέχουν μενθόλη, που βοηθά να καταπραϋνθούν οι μυϊκοί σπασμοί, ανακουφίζει από τον πονοκέφαλο και επουλώνει τα εγκαύματα.

Θυμάρι, σύμβολο ανδρείας και ενέργειας
Στην αρχαιότητα ονομαζόταν «θύμος».
Λέξη που προέρχεται από το ρήμα «θυσιάζω», γιατί έκαιγαν τα κλαδιά του στις θυσίες προς τιμήν των θεών.
Ήταν αφιερωμένο στη θεά Αφροδίτη και σύμφωνα με τον μύθο γεννήθηκε από τα δάκρυα της Ωραίας Ελένης.
Στα ομηρικά χρόνια ήταν σύμβολο ανδρείας. Οι Ρωμαίοι έκαναν μπάνιο με θυμάρι για να είναι πιο ενεργητικοί. Ο Μέγας Αλέξανδρος πλενόταν επίσης με θυμάρι, για να απομακρύνει τις ψείρες, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του.
Οι Αιγύπτιοι το αποκαλούσαν θαμ και το χρησιμοποιούσαν στη διαδικασία μουμιοποίησης και οι Σουμέριοι ως καρύκευμα και φάρμακο.
Πρόκειται για το χαμηλό θάμνο με τους όρθιους βλαστούς, που επισκέπτονται συχνά οι μέλισσες.
Έχει θεραπευτικές ιδιότητες, καθώς περιέχει υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά. Μεταξύ άλλων, θεωρείται ότι δυναμώνει τα κόκαλα, εξουδετερώνει τα βακτήρια, θεραπεύει τον βήχα και έχει αντισηπτική δράση.

Διαβάστε επίσης: Γιατί το τσάι του βουνού δεν πρέπει να λείπει από κανένα σπίτι